Base 900 ma za zadanie odejść od kompromisów wymuszonych podczas projektowania jej poprzedniczki, a jednocześnie pozostać w zgodzie ze swym rodowodem, opartym o dziewięciopikselową bitmapę. Powstałe fonty Base 900 wciąż charakteryzują się modułowym, geometrycznym stylem, przypominającym wczesną epokę technologii komputerowej, lecz siatka wysokiej rozdzielczości zapewnia im zaktualizowany, doskonalszy wygląd.

Jednym z wyzwań, które pojawiły się podczas tworzenia Base 900, była konieczność odnalezienia prawidłowej równowagi pomiędzy normalizacją oryginalnego projektu Base 9, przy jednoczesnym zachowaniu jego wyjątkowego charakteru. Przetworzona wizja wciąż musiała wyglądać jak Base. Poprawiono kontury zewnętrzne znaków, rozmieszczenie i kerning, ponadto dodano trzy grubości. Zwrócono jednak baczną uwagę na to, by nie umieścić Base 900 w zatłoczonym środowisku stylistycznym aż nazbyt licznych bezszeryfowych krojów pisma, które chcą wyglądać „neutralnie”. Rezygnacja z czytelności na korzyść bardziej charakterystycznej jakości wizualnej wywołała z pewnością protesty wielu purystów. Wszakże inni, uważający, że krój pisma powinien nieść w sobie coś więcej niż tylko czytelność, docenią niezaprzeczalną wyjątkowość Base 900