Paul Renner

Paul Renner urodził się w 1878 r. w Wernigerode w Niemczech, zaś zmarł w Hödingen, również w Niemczech, w 1956 r. Oprócz typografii, zajmował się również grafiką, malarstwem, pisarstwem i nauczaniem.

Został wychowany i pierwsze nauki pobierał w ścisłym duchu pruskiego protestantyzmu. Z tego powodu cechował się typowo niemieckim szacunkiem do władzy, a także poczuciem obowiązku i odpowiedzialności. Nie przepadał za sztuką abstrakcyjną oraz licznymi formami ówczesnej kultury, takimi jak muzyka jazzowa, kino czy taniec.

W Berlinie, Monachium oraz Karlsruhe studiował architekturę i malarstwo, następnie zaś pracował w Monachium jako malarz. W latach 1907-17 zajmował się produkcją oraz prezentacją produktów w firmie Georg Müller Verlag w Monachium. W tym samym mieście w 1911 r. został współzałożycielem prywatnej szkoły rysunku, zaś w latach 1925-26 kierował katedrą sztuki użytkowej i typografii na Akademii Sztuk Pięknych w Karlsruhe. W 1926 r. został dyrektorem monachijskiej zawodowej szkoły graficznej, a od 1927 r. prowadził w tym samym mieście szkołę druku.

Jeszcze przed przejęciem władzy przez nazistów otwarcie wypowiadał się przeciw ich ideologii. Ponieważ miał problemy ze znalezieniem wydawcy w Niemczech, jego książka „Kulturbolschewismus?” („Bolszewizm kulturowy?”) została wydana w Szwajcarii. Wprawdzie w 1933 r. zaprojektował niemieckie stoisko w mediolańskim muzeum Triennale i zdobył za nie nagrodę Grand Prix, lecz jeszcze w tym samym roku został aresztowany i pozbawiony prawa wykonywania zawodu nauczyciela. Od 1934 r. pracował jako malarz, a także pisał na temat typografii, liternictwa, grafiki oraz koloru.

W swoich pracach typograficznych starał się łączyć kroje gotyckie z antykwowymi. W dwóch ważnych dziełach „Typographie als Kunst” („Typografia jako sztuka”) oraz „Die Kunst der Typographie” („Sztuka typografii”) zaprezentował szereg zasad omawiających prawidłowe projektowanie książek.

Jego najsłynniejszy bezszeryfowy krój Futura powstał w 1927 r. na zlecenie giserni Bauer i od razu został zaprojektowany w kilku grubościach. Wzornictwo Futury charakteryzuje się skutecznością i bezpośredniością przekazu. Wywodzi się z prostych form geometrycznych, zaś niemal wszystkie kreski mają równą grubość, co skutkuje niskim kontrastem kroju. Ponadto próżno tu szukać zbędnych ozdobników. Futura wciąż jest jednym z najczęściej stosowanych fontów bezszeryfowych, często można ją zobaczyć w reklamach i logach korporacyjnych (IKEA, Volksvagen, Shell, Hewlett-Packard), a także we wzornictwie tytułów licznych filmów i seriali (American Beauty, Ulica Sezamkowa, Zagubieni czy V jak Vendetta). Była ulubionym krojem pisma słynnego reżysera Stanleya Kubricka.

Oprócz Futury i jej odmian, Renner zaprojektował również fonty Plak (1928), Ballade (1937) czy Renner Antiqua (1939).