Max Miedinger urodził się w 1910 r. w Zurychu w Szwajcarii, zmarł zaś tamże w 1980 r.
 
Gdy ukończył 16 lat, za radą ojca w latach 1926-30 szkolił się na zecera w wydawnictwie Jacquesa Bollmanna w Zurychu, później zaś uczęszczał na zajęcia wieczorowe na zurychskiej Kunstgewerbeschule (uczelni sztuk pięknych i rzemiosła). W latach 1930-36, czyli w trakcie studiów i niedługo po nich, pracował jako zecer dla różnych firm.

W 1936 r., w wieku 26 lat, został typografem pracującym dla studia reklamowego domu handlowego Globus w Zurychu. Spędził tam dziesięć lat, doskonaląc swe umiejętności typograficzne. W 1946 r. rozpoczął pracę w giserni Haas’sche Schriftgießerei w Münchenstein w pobliżu Bazylei, piastując stanowiska doradcy do spraw klientów i przedstawiciela handlowego sprzedającego kroje pisma.
 
Po zakończeniu w 1956 r. pracy etatowej dla Haas’sche Schriftgießerei stał się niezależnym projektantem krojów pisma. Nie zerwał przy tym kontaktów z dawną firmą i w 1956 r. Eduard Hoffmann, dyrektor giserni Haas, zlecił Miedingerowi zaprojektowanie nowego kroju bezszeryfowego. W 1957 r., działając pod nadzorem Hoffmanna, projektant podjął więc prace nad unowocześnieniem kroju Akzidenze Grotesk, starego kroju bezszeryfowego, zaprojektowanego pod koniec XIX w. przez gisernię Berthold. W 1957 r. światło dzienne ujrzał font Haas-Grothesk. W 1958 r. wprowadzono jego antykwową (zwykłą) wersję, zaś rok później odmianę pogrubioną. W 1960 Stempel, spółka matka giserni Haas, postanowiła zmienić nazwę kroju z Neue Haas Grotesk na Helvetica. Nowa nazwa po łacinie oznaczała „szwajcarska” i została nadana po to, by łatwiej było reklamować nowy krój na rynkach międzynarodowych jako symbol najnowocześniejszej szwajcarskiej technologii i wzornictwa. Miedingerowi oraz Hoffmanowi nie podobało się tak ścisłe podobieństwo nowego miana do łacińskiej nazwy Szwajcarii, czyli Helvetii, jednak z marketingowego punktu widzenia zamiar zdecydowanie się powiódł, ponieważ font z miejsca zyskał popularność na całym świecie i jest szeroko stosowany do dziś.
 
Oprócz Helvetiki szwajcarski typograf znany jest również ze stworzenia następujących fontów: Pro Arte, Horizontal, Swiss 921, Swiss 721, Monospace 821 oraz Miedinger. Niestety żaden z nich nie osiągnął takiej sławy jak najbardziej znane dzieło Miedingera i nie wpisał się zbytnio w historię światowej typografii.
 
Choć projektant zmarł w 1980 r., zdążył ujrzeć, jaki wpływ jego największe dzieło wywarło na branżę wzornictwa graficznego, ponieważ już wtedy Helvetica była jednym z najważniejszych stosowanych fontów.
 
Historia kroju zdecydowanie nie zakończyła się wraz ze śmiercią jego twórcy. W 1983 r. dom typograficzny Linotype opublikował font Neue Helvetica, oparty na pierwotnej wersji. W 2001 r., również nakładem Linotype, ukazała się Helvetica World, czyli nowe podejście do klasycznego kroju, wykorzystujące format OpenType z wielojęzycznym zestawem znaków. W sumie wszystkie odmiany Helvetica World obejmują dziś 1866 różnych znaków! Obecnie, obok rodziny Times, Helvetica jest krojem najczęściej stosowanym w składzie komputerowym tekstów oraz we wzornictwie graficznym.